woensdag 28 november 2012

Putin?





De Russen zijn ‘a-politiek’. Althans, velen van hen lijken zich niet met de politiek bezig te houden. Zij zijn het tegenovergestelde van de Nederlander. De meeste Nederlanders hebben overal een mening over en denken dat zij het beter weten dan die 'pannenkoeken' in Den Haag. De Rus denkt dat politiek niet iets is voor de man van de straat en houdt zich er buiten, laat die hoge pieten dat maar uitzoeken. Ik, als Nederlander, geef ook graag mijn mening, bemoei mij graag met de politiek en denk dat mijn mening weldegelijk wat uitmaakt. De Rus ziet zichzelf slechts als een piep klein radertje en houdt zich vooral eventjes bezig met zichzelf. Ik probeer mij dan ook in te houden, de Rus zit niet op mijn politieke mening te wachten en ik heb ‘pussy riot’ dan ook nog geen enkele keer voorbij horen komen.

Zijn ze ongeïnteresseerd? Nee, zeker niet. Velen zijn erg geïnteresseerd in culturele zaken, lezen kranten, zijn geinteresseerd in de wereld, kennen hun geschiedenis, lezen grote Russische romans in het weekend en bezoeken bijzonder vaak musea. Zodra het echter over politiek gaat ebt de interesse weg. Geschiedenis en cultuurverschillen zijn interessante onderwerpen die we tijdens de lessen als internationale studenten vaak bespreken, maar zodra ik vraag aan mijn Zwitserse medestudent hoe hun democratische systeem werkt zucht mijn lerares hard. Pfoe, politiek, daar haak ik af!

Ik ben hoop voor de zomer te kunnen afstuderen, ik doe op dit moment onderzoek naar de ontwikkeling van Russische nationalistische gevoelens als reactie op de ontwikkeling van nationalisme in de voormalig Sovjet republieken tijdens de val van het communisme. Pfoe, dat is een mond vol! In ieder geval ben ik erg benieuwd wat mensen hier over dit onderwerp denken. Over politiek, nationalisme en vaderlandsliefde. Ik stuit hier op een probleem omdat veel mensen hier zenuwachtig van worden.  Nationalisme is sowieso om vele reden een ingewikkeld onderwerp, maar vaak loopt het gesprek vast en zeggen zij dat het te ingewikkeld is voor hen. Politieke zaken daar houden zij zich niet mee bezig, dat is alleen voor diegene die daar voor gestudeerd hebben!

Hoe kan het dat een land dat ooit het grootste politieke experiment uitvoerde nu bijna zonder politiek bestaat. Rusland werd van het meest socialistische land ineens het meest kapitalistische land.

Wij, in het Westen, zijn misschien bezig met pussy riots en hebben allemaal een mening over verkiezingsfraude en Syrie.. Hier heb ik er nog niemand over gehoord. Het beeld dat wij hebben van een enorme haat jegens Putin bestaat niet. Er worden hoogstens wat simpele grapjes gemaakt over Putin, maar haat merk ik niet. Liefde ook niet echt, behalve dan op koelkastmagneten en mokken die je hier overal kan kopen. Het lijkt alsof Putin hier ‘gedoogd’ wordt. Er zijn ook niet echt alternatieve en qua welvaart groeit Rusland gestaag.

Rusland is blij eindelijk vooruitgang te kennen en is druk aan het uitzoeken hoe ze economisch kunnen ontwikkelen. De Russische Federatie is bijna jarig en wordt dan 20 jarig, Rusland bestaat net zo lang als mijn broertje. Bovendien heeft Rusland een heel andere visie op politiek als dat wij hebben. Waar wij vinden dat vrijheid en democratie het hoogste goed zijn is voor de Rus in zijn leven vooral stabiliteit en zekerheid belangrijkste, democratie wordt geassocieerd met de eerste president na de val, Jeltsin. Dit was een periode van chaos, zwarte markt, onzekerheden en de maffia maakte de dienst uit, daar is met Putin wel een eind aan gekomen.

Daarom wil ik Amnesty dan ook vragen Rusland niet te beledigen met hun democratische ideeën, Amnesty wordt gezien als een bemoeial die Rusland niet serieus neemt en zorgt voor irritaties. Dit terwijl velen proberen de relaties tussen onze landen te verbeteren. Ik ben ook een aanhanger van dezelfde ideologie als Amnesty, maar probeer te begrijpen dat Rusland het op zijn eigen manier doet. Rusland is aan Westerse democratisering nog niet toe en misschien wel nooit. Op dit moment is de Rus bezig met het opbouwen van zijn land in de hoop dat het ooit weer een wereldmacht zal worden.  Laten we samen werken, laten we met elkaar in gesprek blijven, van elkaar leren. Amnesty kan Rusland niet veranderen, dat zal van binnenuit moeten komen. 



Mijn prachtige Putin-mok! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten